Uz rub države koji graniči s Hrvatskom, između Bosanske krajine i Hercegovine, smještena je općina Drvar. Zbog složene administrativne situacije i geografskog položaja, mještani taj planinski gradić najbolje opisuju komentarom "Nije za usput".
Do prvih višestranačkih izbora, održanih 1991. godine, općina je, prema tadašnjem jugoslavenskom trendu, nosila prefiks "Titov".
Titov Drvar za vrijeme bivše države uživao je status grada heroja i s pratećom infrastrukturom posjedovao najveće kulturno spomen-obilježje antifašističke borbe.
"Drvar je nekada bio nezaobilazna tačka učeničkih ekskurzija i svih onih koji su osjećali dužnost da posjete mjesto gdje su se odigrale odlučujuće borbe koje su porazile fašizam za vrijeme Drugog svjetskog rata", navodi Bogdan Runić, mještanin Drvara.
Kruna spomen-obilježja i najbitniji detalj u priči jest Titova pećina, odnosno "tajni" objekat izgrađen u šupljini pećine izvan grada, koji je služio kao sklonište Josipu Brozu.
Godine 1944. u Drvaru se nalazio Vrhovni štab Narodnooslobodilačke vojske Jugoslavije, a planiranom napadu njemačke vojske i njihovih domaćih saradnika cilj je bila likvidacija vrhovnog komandanta Josipa Broza Tita.
"Desant na Drvar jest vojna akcija u maju i junu 1944. godine čiji je cilj bio da se zarobi Tito i ukloni vodstvo antifašističkog pokreta u Jugoslaviji. Sam taj zračni desant izvršen je 25. maja 1944. godine. Lojalne partizanske jedinice i, prije svih, lokalno stanovništvo spriječili su da se Tito zarobi i omogućena mu je evakuacija iz pećine", kaže Nebojša Jovičić, direktor spomen-obilježja.
Uništeni kompleks
Tokom posljednjeg rata u Bosni i Hercegovini spomen-obilježje u potpunosti je devastirano i pokradeno. Od kapaciteta su bili ostali samo temelji objekata i gole stijene koje vode do Titove pećine.
Uz pomoć nevladinih organizacija i inicijative lokalnog stanovništva, kompleks je obnovljen 2006. godine.
Nema komentara:
Objavi komentar